Ik zit hier met een benauwd hart. Er begint een waarheid tot me door te dringen, waar ik eigenlijk niet áán wil. Ik durf het niet te denken. Het is een week na de aanslagen in het uitgaanscentrum van Parijs, waarbij 129 mensen de dood vonden en 300 gewonden nog in het ziekenhuis liggen. Na de shock, de verbijstering en alle andere emoties, begin ik me toch iets af te vragen: klopt het allemaal wel wat de media ons vertellen? Want er zitten een aantal zogenaamde toevalligheden in het verhaal die mij niet lekker zitten.
Want waarom vinden deze terroristische aanvallen nu juist plaats in Parijs? En zijn de daders eigenlijk wel moslims? Eerst was er de moord op de redactieleden van het satirische blad Charlie Hebdo. Hoe gruwelijk ook, je kon hierbij nog wel enigszins begrijpen dat moslims zich gekwetst voelden door sommige spotprenten van deze krant. Niet dat zoiets een reden moet zijn om te moorden, maar er is toch een zeker verband te leggen. Bij deze tweede aanval gaat het om volkomen onschuldige burgers die van hun weekend genieten, lekker op terrasjes zitten, naar een popconcert luisteren of een voetbalwedstrijd bijwonen. Niemand van hen doet iets vervelends tegen moslims. Hier lijkt volkomen willekeur te heersen. Het wordt steeds onbegrijpelijker en steeds verbijsterender.
Wat me allereerst opvalt is dat de aanslagen zijn op een vrijdagavond. Zoals een omstander zei: als het echte moslims waren zouden ze nu in de moskee zitten en daarna met hun familie thuis. Wat dat doen moslims op hun heilige dag. Vervolgens denk ik: vrijdag de dertiende! Dat is voor velen al eeuwen een ongeluksdag. Voor ons Westerlingen ja. Maar niet voor moslims, die gebruiken een andere kalender en hebben hier helemaal niks mee. Is dat toeval of is er iets anders gaande?
Laten we eerst eens kijken naar de plaats van de aanvallen: Parijs. De bewoning van de latere stad Parijs is begonnen op een klein eilandje in de Seine, l’Ile de la Cité. In de Romeinse tijd werd dat genoemd : le barque de l’Ise, de boot van Isis. Het eilandje lijkt ook een beetje op een boot. Daarvan komt het woord ‘Parijs’: Par-Ise. Op de voorplecht van de boot is later de Notre Dame gebouwd, de grootste kathedraal van Parijs. Nu weten we allemaal dat de christenen kerken bouwden op oude voorchristelijke krachtplekken, knooppunten waar leylijnen elkaar kruisen. Vortexen, zeg maar de chakra’s van de aarde. Die plek, daar op het eiland van Isis, was zeker zo’n vortex. Het is door een leylijn verbonden met de al even oude kathedraal van Chartres. Dat was voorheen een oud Druïden- centrum. Geomanten bevestigen wat wij intuïtief al weten: Chartres heeft een mannelijke energie en de Notre Dame de Paris een vrouwelijke uitstraling. Het hart van Parijs is een krachtcentrum voor de Godin, voor het goddelijk vrouwelijke. Daaromheen is de rest van de stad verrezen. Ook uit de Romeinse tijd weten we dat er op de linkeroever van de Seine een tempel voor Isis was, op de plek waar later de abdij en de kerk verrezen van St.Germain des Prés en bij St. Sulpice. Er zijn nog meer interessante weetjes over Isis en Parijs, zie: http://homepage.ntlworld.com/fusniak/talisman/articles/isisofparis.html
Niet alleen in Parijs, maar in heel Frankrijk werd vroeger Isis vereerd, zelfs al vóór de komst van de Romeinen. Veel plekken van de Zwarte Madonna herinneren daaraan. De bekende onderzoeker van deze plekken, Ean Begg, ontlokte het de uitspraak: “In feite is Isis de ware Godin van Frankrijk”.
De schietpartijen in het hart van de Stad van Isis hebben niet alleen veel doden tot gevolg gehad, maar hebben eveneens geleid tot een verstoring van een energetische krachtplek van de aarde, een vortex in het kwetsbare geometrische grid. Een aardechakra dat de liefdevolle energie bevat van het vrouwelijk beginsel, is omgedoopt in een plek van bloed, angst en dood. En zoals we weten zijn al die knooppunten op de aarde met elkaar verbonden, dus als er met één plek iets gebeurt, dan is dat voelbaar door het hele web. Dit gaat verder dan het doden van mensen; dit zijn aanvallen op Moeder Aarde zelf!
Daar komt die gedachte weer, die ik liever niet wil denken. Zou het zo kunnen zijn dat dit een oorlog is tegen het vrouwelijke, de vrouwelijke zijnswijze? Doelbewust tegen vrouwen, niet als ‘collateral damage’, bijkomende schade, maar expres? Hier krijg ik het weer benauwd. Ik denk aan al die vrouwen die door IS zijn gedood of als slavinnen verkocht. Vorige week nog ontdekten de Koerden die Sinjar heroverden allemaal massagraven waar alleen vrouwen in liggen. En dan denk ik aan Boko Haram, die in Nigeria honderden jonge meisjes heeft ontvoerd, waarvan het grootste deel nog steeds verdwenen is. Ik moet er niet aan denken wat er met die meisjes is gebeurd. Aan vrouwen die gestenigd worden als ze iets van hun lichaam onbedekt laten, gestraft als ze auto rijden, die verkracht worden in al die voortdurende oorlogen. Die als menselijk schild in kooien worden opgesloten en die dan door de westerse alliantie gebombardeerd worden. Als ik dit alles maar voor één seconde tot me door laat dringen, begint het te schreeuwen in me: woede, pijn en onmacht.
“Maar,” zegt een stem in mij, “daar moet je toch ook niet mee bezig zijn? Je leidt toch een spiritueel leven? Ga maar mediteren op je emoties. Je mag ze wel even voelen maar daarna: get over it! De wereld is Maya, illusie!”
“Ik wil dat je het weet”, zegt nu een andere stem. Het is de stem van Isis-in-me. Haar Aanwezigheid wordt heel sterk in mij. ”Ik wil dat je weet wat er op wereldschaal plaatsvindt. En daar is een reden voor, want het is nodig dat het vrouwelijke wordt hersteld. En dat kan alleen door bewustzijn – bewustzijn van de krachten die er spelen. Kijk!”
En wat ik zie doet me huiveren. Ik zie het patriarchaat, in zijn volle sterkte, in zijn openlijke , meest wrede vorm ooit. Vreemd, jarenlang heb ik gedacht ik dat juist het vrouwelijke aan kracht wint in deze wereld, doordat meer vrouwen onafhankelijk worden, hun stem laten horen, leidende posities innemen, ook in spirituele gemeenschappen. Het lijkt of al deze vooruitgang in één klap is weggevaagd door het niets en niemand ontziende terrorisme. Want het patriarchaat is niet meer alleen in het Midden-Oosten, het is ook al in Parijs. Straks misschien in Duitsland en wellicht ook hier!
Is het angst dat me drijft om verder te zoeken? Nee, het is nóg anders. Het is de diepe innerlijke overtuiging dat hier een eind aan moet komen. Een eind aan het lijden en ook een eind aan de deceptie. Want er is zoveel dat ik niet begrijp; alsof steeds maar de halve waarheid wordt verteld aan ons burgers. Ik begrijp nu waarom ik van binnenuit wordt gedreven om informatie te zoeken naar de wortels van dit alles.
Betekent het dat ik geloof in complottheorieën als ik vragen ga stellen? Is dat vragen stellen ongerechtvaardigd wantrouwen of een oprechte poging om de waarheid te achterhalen? Ik denk dat wij als wereldburgers het volste recht hebben om volledig geïnformeerd te zijn, want anders betekent democratie toch helemaal niets? En: wie heeft er belang bij dat wij niet de hele waarheid te horen krijgen?
De laatste weken, dagen, komt er steeds meer van die ‘andere’ informatie naar me toe via het internet. Dit kwam ik tegen: http://www.wanttoknow.nl/overige/media/bbc-reporter-geloof-niets-wat-je-leest-en-ziet/ Het gaat over hoe de standaard-media meehelpen ons te brainwashen, ja ook de NOS! Vervolgens las ik dit over de vluchtelingencrisis: http://www.pensioenactivist.nl/gecreeerde-vluchtelingencrisis-om-veilige-havens-in-syrie-te-rechtvaardigen/ En daarna kwam ik een heleboel filmpjes en teksten tegen over het ontstaan van IS. Het blijkt dat deze groep helemaal niet in het Midden-Oosten is ontstaan. Het kan zijn dat de uitvoerders van de terroristische acties inderdaad met deze groep verbonden zijn, maar wie zijn hun opdrachtgevers? Er verschijnen steeds meer bronnen op het internet die laten zien dat IS, net als Al Qaida destijds, opgericht is door de Westerse wereld. Osama Bin Laden was getraind in Amerika, IS werd opgezet door de CIA, gefinancierd door Saoedi Arabië, de V.S., Amerika en Europese landen. Loopt het dan een beetje uit de hand, met die door de V.S. opgerichte groepen? Nee hoor, dit is precies zoals het gepland is. Het doel is om moedwillig paniek te zaaien in Europa en Afrika, om landen te destabiliseren, bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten en wanorde te zaaien. Het lijkt weer de bekende verdeel-en-heerspolitiek te zijn, die het patriarchaat al eeuwenlang toepast, maar nu wereldwijd. Kijk, als je tijd hebt, eens naar dit korte filmpje, waarin de Amerikaanse ex-marinier Ken O ‘Keefe het duidelijk zegt: ”ISIS, that is us!” https://youtu.be/wFm3GWGoi6o Ik moet je waarschuwen, het is hier en daar schokkend, maar ik vond het ook bevrijdend om iemand zo duidelijk te horen zeggen wat er in de wereld aan de hand is. Je hoeft het er niet mee eens te zijn, maar ervan kennis nemen kan geen kwaad.
En wat is er nu waar van mijn gedachte, mijn vraag: is er een oorlog gaande tegen het vrouwelijke? Is het IS tegen Isis, de Godin? Naar mijn mening is hier een oorlog gaande van enkele machthebbers – waaronder de puissant rijke bankiersfamilies zoals de Rothschilds en de Rockefellers – tegen de mensheid als geheel. Het is een oorlog tegen de ware menselijkheid, zowel van vrouwen als van mannen. De zachte kracht van zorg voor elkaar, liefde en compassie, van de waarde van het leven; het leven van vrouwen, mannen en kinderen. Van onze toekomst als mensheid. Van de toekomst van onze prachtige planeet. Die kracht wordt bedreigt. Niet langer in een verweg land, maar nu ook in onze directe omgeving. En wat is ons antwoord daarop?
In de cirkel van Isis 
5 december 2015 om 15:34
Ha lieve Lauri, je vroeg me te reageren.
Ik vind het prachtig en ontnuchterend wat hoogleraar Beatrice de Graaf over de aanslagen te zeggen heeft.
https://decorrespondent.nl/3668/Elf-lessen-van-Beatrice-de-Graaf-de-hoogleraar-die-Nederland-de-weg-wijst-na-Parijs-/279362612144-2ccc77b5?utm_source=mailchimp&utm_medium=email&utm_campaign=proefmail
3 voor mij belangrijkste citaten:
“Terroristen willen een ‘theater van de angst’ creëren, zo stelde De Graaf in 2010 in haar boek Theater van de angst. Meer informatie over het boek Theater van de angst. De vraag is of je als terrorismebestrijder gaat meespelen in dat theater. Met oorlogsretoriek en extreme maatregelen doe je precies dat en loop je het risico dat je de terroristen geeft wat ze willen. Door juist de maatschappelijke angst te neutraliseren, en daar waar het kan achter de schermen te opereren, geef je terrorisme minder kans wortel te schieten. ”
‘Een opkomend veld binnen de terrorismewetenschap heet counter narratives. Dat draait om het idee dat je terrorisme ook kan en moet bestrijden op inhoud, met alternatieve informatie en boodschappen.
“‘Ik geef het vak ‘de geschiedenis van het terrorisme’. Daarbij gaan we uit van de zogenoemde golftheorie Lees hier meer over deze theorie. . Dat is een hele ontnuchterende, enge maar tegelijkertijd ook wel weer geruststellende theorie, die stelt dat terrorisme zich parallel aan de opkomst van de moderne staat sinds de negentiende eeuw heeft ontwikkeld. Volgens de theorie zijn er sindsdien vier golven van terrorisme geweest. Tegenwoordig zitten we midden in de vierde golf, de golf van religieus geweld. Het geruststellende aspect aan de theorie is dat elke golf tot nu toe hetzelfde proces doorliep: het komt, het consolideert, het leidt tot verschrikkelijke daden – tot doden en gewonden – en zwakt dan af.’ ”
In deze citaten zie ik terug waar ik in geloof: alles waar je aandacht aan geeft groeit. Willen we een wereldwijde vreedzame partnerschapscultuur? Laten we dan ons allemaal verbinden in vertrouwen, hoop en liefde en dat aan de wereld geven.
De Parijzenaren doen het ons een beetje voor “je suis en terasse” . Ze laten zich niet bang maken.
Ze weten dat mensen tot vreselijke dingen in staat zijn, in inhumane bedroevende daden. Laten we weten dat dat zo is, en des te bewuster iets anders kiezen.
xxx
LikeLike
6 december 2015 om 19:17
Lieve Nicola,
Fijn dat je mijn artikel helemaal hebt uitgelezen en ook nog de moeite hebt genomen een doorwrochte reactie te plaatsen. Dank daarvoor.
Ik ben alleen zo vrij het niet helemaal met Beatrice de Graaf eens te zijn. Terrorisme is niet ontstaan met de moderne staat. Structureel geweld, dreigen met geweld en terreur zaaien met als doel de bevolking te intimideren is al zo oud als het patriarchaat, zoals ik in mijn boek “”Het Evangelie van Isis” heb laten zien. Dat is dus al begonnen rond 4000 v. Chr. Door de industriële revolutie is er wel een flinke boost gekomen voor het bankwezen en het militair-industrieel complex om oorlog en sektarisch geweld wereldwijd te bevorderen, omdat het flink geld oplevert. In mijn artikel heb ik willen laten zien dat de huidige terreurgroepen, zoals Daesh ( Islamitische Staat) en anderen, ontstaan zijn en gefinancierd worden door de westerse grootmachten. De religie van de islam wordt daarbij gebruikt om verdeeldheid en angst te zaaien in de geest van de westerse bevolking. Dit is de ultieme werking van het patriarchaat, altijd al geweest. Het is dus niet ‘toevallig’ ontstaan door enkele fanatici in het Midden-Oosten. Dezen zouden nooit zoveel kansen hebben gehad om onheil aan te richten als ze niet gesteund en bewapend werden door de heersende elite op deze planeet.
Ik ben me ervan bewust dat er onder spirituele mensen de neiging is om hiervan weg te kijken. Zo van “het gaat vanzelf een keer over”. Ik begrijp dat wel; dat heb ik lange tijd ook gedaan. Je bent bang meegezogen te worden in de emoties die dit allemaal oproept onder het motto: waar je aandacht aan geeft groeit. Nu heb ik echter ontdekt dat het leren kennen en begrijpen van de wortels van deze terreur juist helpt om helderder te worden. Daardoor loop je juist minder de kans om in de emoties te verzanden. Je kunt er dan objectiever naar kijken en wordt niet zo gauw meegesleurd in de angst. Bewustzijn is ook hier de sleutel. En met een des te sterkere motivatie kan ik me inzetten voor de werkelijke waarden van het menszijn: goedheid en liefde.
LikeLike
7 december 2015 om 10:13
Lieve Lauri,
Ik lees dat je het niet eens bent met Beatrice wat betreft ontstaan van terrorisme. Voor mij lijkt het erop dat jullie beiden een andere definitie gebruiken van wat terrorisme is. Het is niet zo mijn pakje aan, ga niet een woordenboek naslaan of jou en haar definitie naast elkaar plaatsen.
Een paar vragen:
Wat zijn dat voor jou ‘spirituele mensen’ ?
Op wie doel je als je het hebt over mensen die wegkijken?
O ja, ik lees het, jijzelf , mensen die wegkijken, vroeger dan, je was bang meegezogen te worden in emoties.
Emoties, zo vrouw eigen. Zo mens eigen. Zo nodig dat ze de ruimte krijgen, op een gezonde manier En niet door kennis of ‘helderheid weggeredeneerd. Want dan wordt het vrouwelijke tekort gedaan, is er terreur, oorlog, naar haar toe.
LikeLike
7 december 2015 om 10:32
Wij zullen het niet eens worden. We komen beiden vanuit een verschillende invalshoek. Het zij zo.
LikeLike
7 december 2015 om 20:12
Lieve Lauri,
Wat een snelle conclusie “we zullen het niet eens worden” . En dat we van een andere invalshoek komen begrijp ik ook niet zo, want mijn eigen invalshoek wat dit betreft is nog weinig naar voren gekomen.
Ik denk dat er een hoop dingen zijn waar we het wel al over eens zijn.
Een antwoord op ‘Wat zijn dat voor jou ‘spirituele mensen’ ? en andere vragen is nog steeds welkom.
Waar we het eens zijn? Dat structureel geweld, dreigen met geweld en terreur zaaien met als doel te intimideren al zo oud is als het patriarchaat, bijvoorbeeld. En zoals jij bekend lezen mijn deelneemsters aan de jaartraining je eerst Isis boek en is dat boek en inhoud me vertrouwd.
Dat alle media aan de lopende band brainwashen, hun standpunt op zo’n voordelige manier in woord en beeld en geluid naar voren willen brengen, heb ik uitgebreid onderricht in gehad op de universiteit. Ook heb ik in het verleden wetenschappelijk onderzoek gedaan naar propaganda van staatswege. Daarmee voro mij oud nieuws maar niet minder actueel. Er gebeurd niet anders in reguliere media.
Kan heel goed waar zijn ” Het is dus niet ‘toevallig’ ontstaan door enkele fanatici in het Midden-Oosten. Dezen zouden nooit zoveel kansen hebben gehad om onheil aan te richten als ze niet gesteund en bewapend werden door de heersende elite op deze planeet. ” (Als je dat stelt denk je dat ik zou denken dat het ‘toevallig’ ontstaan is. )
Ze zouden ook niet zo veel kansen tot onheil stichten gehad of genomen hadden als hun eigen regering zo mensonterende beslissingen neemt al jaren en jaren.
Toch denk ik niet dat er dat er een oorlog gaande is van enkele machthebbers – waaronder puissant rijke bankiersfamilies – tegen de mensheid als geheel. zoals jij stelt
Een oorlog zou impliceren een bewuste daad. Een weloverwogen strategie.
“De zachte kracht van zorg voor elkaar, liefde en compassie, van de waarde van het leven dreigt ondermijnd te worden”
Daar zijn we zelf bij en laten we niet gebeuren. We willen met zijn allen veel te graag liefde geven, zorgen voor en compassie hebben. En doen dat ook, juist in tijden en momenten van gewelddadige waanzin.
Je hebt Lauri de diepe innerlijke overtuiging dat hier een eind aan moet komen. Een eind aan het lijden en ook een eind aan de deceptie, schrijf je in je artikel. Kan ik me helemaal in vinden.
Daarbij lijk ik inderdaad anders naar wat deceptie is te kijken. En hoe lijden tot stand komt. Er is meer lijden door zelfondermijning, en angst voor zaken waarvan gedaan wordt dat ze buiten jezelf liggen, die anderen moedwillig naar je zouden doen, dan door gewelddadige acties van anderen.
LikeLike
8 december 2015 om 11:31
Dank voor je respons, Nicola. Ik zal proberen hier zo goed mogelijk op in te gaan,want je zegt een heleboel tegelijkertijd. Enkele hoofdzaken: Jij schrijft:”Toch denk ik niet dat er een oorlog gaande is van enkele machthebbers – waaronder puissant rijke bankiersfamilies – tegen de mensheid als geheel. zoals jij stelt.Een oorlog zou impliceren een bewuste daad. Een weloverwogen strategie.”
Dat is dus precies wat ik bedoel, dat er bewust iets wordt gecreëerd om mensen in een angstspiraal te brengen; een weloverwogen strategie om de mensheid te misleiden, door de massamedia, zoals je zelf ook al opmerkt en door het creëren en aanmoedigen van terrorisme. Er is tegenwoordig al zoveel te lezen op betrouwbare websites op internet over de zogenaamde toevalligheden in de gebeurtenissen in de wereld, dat je daaraan al kunt afleiden dat er sprake is van een ‘weloverwogen strategie’. De deceptie waarin we leven wordt bewust geschapen. Ook de geestelijke misleiding die ons gevoelens geeft van inadekwaadheid, zelfondermijning, machteloosheid, het aanpraten van schuldgevoelens etc., is een onderdeel van een bewuste strategie om burgers onmondig te maken. Door deze en dergelijke manipulaties is het moeilijk voor velen om te zien waar we collectief in zitten, namelijk in de matrix van het patriarchaat. Het je bewust worden van de structuren van die matrix, en de achterliggende ideologie ervan, is de enige manier om er UIT te komen, de ontsnappingsroute zeg maar. Daarom schrijf ik daarover.
Ik weet wel dat jij mijn boek goed gelezen hebt en dat je je studenten daar ook mee in aanraking brengt. Dat waardeer ik zeer. Het is mij echter de laatste tijd opgevallen dat veel mensen die met spiritualiteit bezig zijn, hier niets van willen weten. Daaronder bevinden zich ook mensen die mijn boek gelezen hebben. Die niet in de gaten hebben dat het patriarchaat uit het verleden nog steeds bestaat en nu zelfs wereldwijd. Deze mensen blijven dan als het ware in een veilige wolk zitten, vanuit de gedachte: “als ik er geen aandacht aan geef, gaat het vanzelf wel over.” De theorie van Beatrice van de Graaf werkt daarbij dan ondersteunend. Zo van: nu hebben we deze golf (van religieus terrorisme) en dat gaat ook voorbij. Ik mis daarin het kijken naar wat er structureel aan de hand is in onze wereld. Het gaat niet vanzelf over, want na deze golf komt er weer een nieuwe. Ik lees hier dat jij een andere achtergrond hebt, omdat je ook studie gemaakt hebt van de media etc.
Het is uiteraard heel belangrijk om positieve waarden na te leven, om goedheid en liefde uit te stralen, om je bewustzijn en je vibratie te verhogen. Daarmee verheffen we onze planeet zeker weten. En daarnaast is het ook belangrijk om ons bewust te worden van de aard van de wereld waarin we leven, van de leugens waarmee we zijn beïnvloed, zodat we nu en in de toekomst andere keuzes kunnen maken.
En je hebt gelijk als je zegt: “Je hebt, Lauri de diepe innerlijke overtuiging dat hier een eind aan moet komen. Een eind aan het lijden en ook een eind aan de deceptie, schrijf je in je artikel.” Ik voel dat jij dat ook wenst. Fijn dat we het daarin eens zijn. We gaan elk op onze eigen wijze daarmee door.
Liefs.
LikeLike
28 november 2015 om 18:45
Een boek in mijn boekenkast gevonden dat heet: “Heer der elementen. Verkenningen in het grensgebied tussen natuur en christendom” door Bastiaan Baan, geestelijke in de Christengemeenschap.
Hierin speciaal een hoofdstuk gewijd aan Chartres, genaamd: “De School van Chartres en de godin Natura.”
Chartres neemt een speciale plaats in als Geestesstroming. De plek is een oude plaats, het Carnutum genaamd waar Keltische (Gallische) druïden van heinde en ver samenstroomden. Julius Caesar beschrijft dit in zijn geschrift: “De bello Galico,” VI.
Het bijzondere van Chartres is dat hier 2 stromingen, het heidendom en christendom, samenkomen.
Het aloude Keltische heidendom (eigenlijk een pre-christendom) werd hier niet vernietigd, maar er werd als het ware op voortgebouwd. Terwijl op andere heidense oude plekken christelijke kerken verschenen die de oude heidense culturen geheel vernietigden en uitwisten! Dat is de bijzondere plaats die Chratres inneemt!
LikeGeliked door 1 persoon
28 november 2015 om 19:50
Ja Egon, ik herinner me ook zoiets gelezen te hebben. De Druïden vereerden te Carnutum een zwangere maagd.(een klassiek thema in alle voorchristelijke culturen). Toen de eerste christelijke missionaris kwam, trad de hoofddruïde hem tegemoet, zeggende: “De Maagd heeft haar kind gekregen.”( of woorden van gelijke strekking). Dat kind was dan Jezus, die zo door de Druïden verwelkomd werd. Het oorspronkelijke christendom is in wezen een voortzetting van de oudere ‘heidense’ tradities.(Zie mijn boek “Het Evangelie van Isis”) Toch wordt door geomanten Chartres als een plek van mannelijke energie aangeduid. Dat kan natuurlijk best, als we maar in gedachten houden dat het centrum van het labyrint altijd de Godin is.
LikeLike
28 november 2015 om 15:53
In alle vroegte je artikel gelezen vanochtend. Rustig op me in laten werken. Dank je wel voor je inzicht.
We zitten midden in de grote strijd die hoort bij het eindigen van een tijdperk en het opstarten van een nieuw tijdperk. Aartsengelen helpen ons daarbij. Iedereen die zich op dit moment bezig houdt met het verwerven van inzicht werkt als een Michaelsstrijder voor het inzetten voor liefde en rechtvaardigheid op deze aarde. Hiervoor moeten wij ons blijven richten op ons innerlijk compas en ons niet laten leiden door de waan van de wereld. Dat besef is groeiende onder de mensheid. Gevoed vanuit de FBsite ‘Grandmothers speak’ kunnen we met elkaar een Net Van Licht spreiden over de wereld door ons wereldwijd af te stemmen op Liefde en Licht en dat ook in onszelf levend te houden en voor onze omgeving levend te houden. Dit doet me zo denken aan de parabel in de Bijbel over de wijze en dwaze maagden: laten we onze kaarsen brandende houden! Ook het aloude ganzenbordspel leert ons dat wij in de put, in de gevangenis (van onze gedachten) en in de herberg (ons richten op vertier en verstrooing) kunnen blijven hangen maar dat wij ook de brug kunnen zijn en dat de dood tijdens het spel komt als een kans op nieuw begin. Ook in oersprookjes wordt dit beeld geschetst als een beeld voor de mensheidsontwikkeling en dus ook onze persoonlijke ontwikkeling.
Wij krijgen allen het dieper inzicht aangereikt op ons eigen niveau, het gaat erom wat we ermee doen. Waar we ons op richten, onze aandacht aan geven, dat groeit. Laten we ervoor kiezen ons Licht te koesteren en aan te wakkeren, met Liefde als vuurblokken in alles wat we doen, in al onze dagelijkse contacten, in onze meditaties, in ons blijven richten op en verbonden weten met het ‘Alomvattende wat men niet kent, doch alleen vermoeden kan, zoals in elk deel een deel is van het ondeelbare geheel en in elke kus, hoe kort, het hele Leven meegegeven wordt…’ uit een gedicht van Abel Herzberg ‘Want alles is fragment’ wat mij al zo’n 30 jaar blijft inspireren en begeleiden op mijn pad.
Vrede zij met een ieder ❤
LikeGeliked door 1 persoon
25 november 2015 om 13:55
Lieve Lauri,
tranen stromen over mijn wangen. Tranen van loslaten, van begrepen zijn. Tranen van verdriet, van wat er met ons en onze aarde gebeurd. Want je verwoord mijn gevoel, dank je wel.
Een gevoel die me al twee weken door verscheidene stromingen leidde, die me de ogen opende.Dank je wel om dit boek te schrijven om je kracht in de langzaam ontwakende mensheid te steken, om vrouwen te helpen weer in zichzelf te geloven, om bewustwording te creeeren. Blessings, dank je.
LikeGeliked door 1 persoon
25 november 2015 om 12:34
Prachtig geschreven Lauri, de spijker op z’n kop. Je vertelt me dingen die ik nog niet wist, over Par-Ise en de stad van de Godin; het waarom, het waar en het wanneer zijn me nu duidelijk. Mooi IN-zicht! Je bent Mediamiek schrijf je en dat wil in mijn bescheiden beleving niets anders zeggen dan dat je het contact met de ziel op orde hebt; een Vrouwelijke kwaliteit. En inderdaad.. Het VROUWELIJK wordt onderdrukt in deze wereld en dat is zacht uitgedrukt. Het lijkt VERBODEN en verbannen te zijn.
Daarom schrijf ik ook graag en veel over dit onderwerp met teksten als
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/07/wat-wij-mensen-doen.html
en
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/06/vrouw-ik-heb-je-nodig.html
Het gaat dus om ANGST inboezemen. Wanneer ANGST regeeert wordt het GEVOEL uitgeschakeld.
Ik deel jouw artikel, prachtig gedaan!
Robert Jan.
indecirkelvanisis.wordpress.com/2015/11/20/isis-en-parijs
LikeGeliked door 1 persoon
25 november 2015 om 10:27
Dankjewel Lauri voor wederom een prachtige blog. En fijn je uitleg over Par-Is, ik had wel gehoord dat er een link was maar nu voel ik em ook…
In alle oproepen om heling te sturen naar de slachtoffers voelde ik meteen een ‘waarom geen heling naar de daders?’ Volgens mij is het de kunst uit de slachtoffer-dader spiraal te stappen die al zooooo lang van kracht is en in compassie te zijn voor wat er nu gebeurd. Ik vind het spannend, de tendens naar wraak, die is al zo oud, het wordt zichtbaar dat dat niet de weg is en toch is het een weg die velen blijven bewandelen. En ik moet daarbij eerlijk zeggen dat ik nog wel liefde kan sturen naar die jongens die zich hebben opgeofferd voor dat waar zij van denken dat het een groot goed is. Al die jongens met een diep trauma die worden getraind om hun emoties en pijn niet meer te hoeven voelen zodat ze kunnen worden ingezet voor het soort praktijken die jij omschrijft. Want echt niet dat de daadwerkelijke machthebbers zichzelf een bom ombinden en hun eigen leven/macht opofferen. Het zijn die echte machthebbers die ik moeilijk in mijn hart kan sluiten. Maar daar zit wel de sleutel…
Mijn man herinnerde me gisteren aan een opstelling waar hij bij was in een grote gathering van mannen die met mannenwerk en lichtwerk bezig zijn. Hij stond als representant van degene die met lede ogen moest toezien hoe zijn gemeenschap door het patriarchaat wordt uitgemoord tegenover het patriarchaat zelf. De representant van het patriarchaat voelde zich oppermachtig en mijn man voelde dat hij daar bijna onder bezweek. Totdat hij plat op de aarde lag met een gevoel dat ie bijna doodging kwam daar ineens vanuit de aarde de opwelling. Hij keek het patriarchaat aan en zei: ‘Ik hou van jou’. De reactie was enorm. De representant van het patriarchaat stortte in elkaar en kon zich zelf niet meer op de been houden.
Het is nu de tijd dat het mannelijke en vrouwelijke in balans komen. En hoe sterker het vrouwelijke wordt, hoe dichter we die balans naderen, hoe sterker de tegenkracht die geen balans wil van zich zal laten horen. Het is een uiting van radeloosheid, van angst om de macht te verliezen, van angst die gaat over ‘maar ik weet nu wat ik heb en wat is er dan nog over?’ Van angst om te voelen, de pijn te voelen. Want de pijn van de dader is groot, het is eigenlijk niet te dragen. En hoe meer ik er nu zo over schrijf hoe meer ik voel dat mijn hart zich begint te openen.
Kwaad met kwaad vergelden is niet wat nodig is, het heeft zichzelf bewezen dat dat echt niet werkt en de chaos alleen maar groter maakt.
Liefde is de sleutel!
Wat we daarin zelf kunnen doen is voelen waar dit alles in onszelf zich spiegelt. De balans in onszelf tussen het mannelijke en vrouwelijke blijven herstellen op een steeds dieper niveau, we zijn daarin nooit klaar, de wereld is een afspiegeling van onszelf en we kunnen niet blijven wijzen naar de ander. En vanuit onze eigen balans kunnen we anderen helpen dit in zichzelf te durven onderzoeken. Opgeslagen pijn te durven voelen, emoties te durven voelen en tonen, onze kwetsbaarheid te durven laten zien aan de ander, open te durven communiceren.
In het vrouwelijke te gaan staan vereist een grote moed en we hebben onze innerlijke man nodig om ons daarin te beschermen en op een gezonde manier onze grenzen aan te geven.
Alles wat we vanbinnen tegen komen in wat er nu in de wereld zo dichtbij ons gebeurd laat ons zien waar nog heling nodig is. Eerst in ons zelf en van daaruit weten we hoe wij kunnen bijdragen om samen een harmonische wereld te creeeren.
❤ Joyce
LikeGeliked door 1 persoon
25 november 2015 om 13:04
Dank je wel Joyce , voor je mooie reactie. Ook dat verhaal van je man raakt mij zeer.Ik voel het al lange tijd ook zo als je zegt dat hoe krachtiger het vrouwelijke wordt op deze planeet, hoe sterker het gewonde mannelijke (het patriarchaat) zich gaat verzetten. Uit angst om de macht te verliezen. Het zoeken naar de balans brengt eerst nog meer onbalans te weeg. Een het is belangrijk dat mensen zich bewust worden dat het hier om gaat. Mede daarom heb ik dit artikel geschreven
Ik heb dat ook hoor, dat ik geen compassie kan voelen voor de werkelijke boosdoeners, de machten achter de schermen, dat wat ook wel genoemd wordt de Schaduwregering. Zij gebruiken anderen, gekwetste jongeren, om hun doelen uit te voeren. Ook de vluchtelingen worden door hen gebruikt om onrust en verdeeldheid te zaaien binnen Europa. Misschien komt die compassie nog eens. Want inderdaad: liefde heelt. Maar om liefde te kunnen geven is het eerst nodig liefde aan jezelf te geven. Ook om de kracht te vinden in het vrouwelijke te gaan staan. Om je eigen angst onder ogen te durven zien en jezelf daarin te accepteren. Een dagelijkse oefening. Dank voor je bijdrage, Lauri.
LikeLike
24 november 2015 om 19:27
Zo voel ik het ook, ik durf het bijna niet te delen omdat mijn omgeving het zo anders ziet. Ik voel mij al heel lang verbonden met Moeder Aarde. Ik heb het gevoeld in mijn diepste van mijn ziel. Ook dat mensen angstiger worden. Ik blijf bij mezelf in mijn hart. Verbind mij met anderen en laat de liefde groeien. Ontzettend bedankt voor het delen van je bericht ❤
LikeGeliked door 1 persoon
24 november 2015 om 14:27
Laura !!!! Wat heerlijk een zuster tegen te komen die ook de moed heeft de verbanden te zien. Dank je wel voor het delen! !!! Ik ben blij omdat ik durf geloven dat de chaos van vandaag de barensweeën zijn van de nieuwe tijd, waarin de stem van de Godin weer gehoord zal worden en wij mensen onze plek in het Veel grotere geheel weer gaan beleven. De verstoring van de voeten zal de geboorte slechts doen overgaan naar de uittdrijvingsweeën. Moeder Isis os veel alomvattende dan little Big Brother. Een boek dat je blij gaat maken: “Anna, de grootmoeder van Jezus” van Claire Heartsong. Ik hou van jou. Irene
LikeGeliked door 1 persoon
23 november 2015 om 19:39
Ik denk niet te fragiel, wel te uitgebreid om hier te beschrijven..
LikeGeliked door 1 persoon
23 november 2015 om 16:07
Dank, lieve, lieve Lauri voor het schrijven van dit artikel. Dit is zoals ik het van af het begin af aan gezien en gevoeld heb. Vanochtend werd ik opnieuw wakker met dit sterke weten en nu lees ik jouw artikel.
Met dit weten is er voor mij ook een antwoord, of tenminste wordt de weg zichtbaar naar een antwoord op wat hier gaande is.
Dankbaar voor je delen, en voor dat wat (zo razend snel) aan het licht aan het komen is.
In liefdevolle en diepe verbinding, Merel.
LikeGeliked door 1 persoon
23 november 2015 om 14:35
Lauri ik ga je artikel doorzenden aan mijn adressenbestand. Al jaren lang volg ik veel informatie dat niet in de gangbare media wordt genoemd. Jouw artikel is op een duidelijke en tevens vrouwelijke manier belicht en dat komt heel goed binnen. Veel vraagtekens zijn te plaatsen bij het reguliere nieuws, denk alleen al aan het vinden van paspoorten op de plaats van de ramp. Alsof er in een dergelijk geslepen plan ruimte is gepland voor zo’n ‘domme fout’!
Dank je wel.
LikeGeliked door 1 persoon
23 november 2015 om 14:56
Dank je wel voor je waardering Jayagea. Ik voelde me echt door Isis geleid terwijl ik het schreef. Daarom alleen al is het fijn dat het bij meer mensen terecht komt. Hartegroet,Lauri.
LikeLike
23 november 2015 om 09:59
Dag Lauri, ik zou graag je artikel over Parijs op WantToKnow zetten. Bij de rubriek ‘Meelezen, meeleven’. Wil je even contact met me opnemen ajb, of dat akkoord is? contact@wanttoknow.nl Hoor graag van je, dank alvast! Guido / uitgever-redactie
LikeGeliked door 1 persoon
20 november 2015 om 15:05
Ik ben er stil van. Ik merk dat ik nog niet echt kan reageren. Wil een en ander laten bezinken. Maar wel dit: ik ervaar al langer dat de Moeder in al haar vormen, gericht geweld wordt aangedaan en dat het te makkelijk is om te zeggen: terug naar de Middeleeuwen. Dit gaat dieper. Dank je wel, Lauri!
LikeGeliked door 1 persoon
20 november 2015 om 17:01
Het hoeft ook niet, lieverd, om er nu al een mening over te hebben. Ik ben me ervan bewust dat het veel is om ineens te behappen.Maar ik ben blij met wat je deelt over je gevoel over de Moeder. Daar sta ik dus niet alleen in. Dank je wel.
LikeGeliked door 1 persoon